
File bij de teststraat
Ik ben zeker niet „bang“ en „angstig“ als het om het thema corona gaat. Het is een virus, gevaarlijk en besmettelijk, maar ook heel makelijk te voorkomen besmet te raken. Theoretisch. Als iedereen zich aan de regels houd. En als de regels duidelijk zijn en moed bewijzen de gezondheid van de bevolking en ieder mens boven andere interessen te stellen.
Behalve dat ik bij velen mis – niet eerst na een jaar corona – dat ze de regels naleven (waarom moet je kinderen in groep 6 überhaupt naar school brengen en waarom met twee ouders?) en denken zij zijn imun tegen, mis ik inmiddels ook een plan bij de leiders van vele EU landen, in Duitsland maar helaas nog meer hier in Nederland. Ik ben voor strengere maatregelen.
Ik ben niet bang, maar neem het proleem wek serieus, normal gesproken. Vanochtend had ik er wel een moment, dat ik dacht: hier word ik bang: Nils moest – omdat hij als contact persoon van een besmette kind in quarantaene zit – of wilde (wij hebben de beslissing hierover volledig hem overgelaten en eerlijk gezegd ik had hem voor max. 2 extra dagen op school niet laten testen) testen en wijhadden een afspraak bij de test locatie in Den Helder.
Ik was zelf al twee keer voor mezelf, maar zo vol als vandaag heb ik dat nog nooit gezien. Een hele rij van auto’s en een wachttijd (ondanks een afspraak) van 25 minuten. Nou dat alleen geeft al een klein indruk, dat er hier boven in Den Helder blijkbaar meer speelt, als enkele maanden geleden. Maar wat mij echt zorgelijk heeft gemaakt is, dat er in bijna alle auto’s kideren waren, die blijkbaar de testafspraak hadden. Nu is mij natuurlijk niet ontgaan dat er veel kinderen op dit moment niet op school zijn, omdat deze volledig of voor enkele klassen dicht zijn. Toch was het gevoel hier vanochtend anders, ook achteraf. Het gevoel van: het coroane „beest“ komt dichter.
Voor mijn kinderen: hou je a.u.b. aan de regels rond om coroan en laat je vacinieren!

